زبان، صور و اسباب ایجاد طنز
نویسنده
چکیده مقاله:
طنز و طنزپردازی یکی از شیوههای خاصّ برای بیان مسائل انتقادی جامعه است. از این رو،طنزآور پاسدار ارزشهای انسانی است و با حربة بیان از تزلزل و تباهی معنویات در روزگار خود دفاع میکند. طنز بیش از هر چیز انسان را به ما می شناساند و هم آنان را که مورد طنز قرار گرفته- اند. از نظر اهل ادب، طنز شیوة خاص بیان مفاهیم تند اجتماعی و انتقادی و سیاسی و طرز افشای حقایق تلخ و تنفّرآمیز ناشی از فساد و بیرسمیهای فرد یا جامعه است. عنصری که بیش از همه در بیان مسائل طنز کارآمد است، خود کلمه است که دردهای درونی را نشان می دهد. کلمه در طنز، هم ظرف معنی شاعر است و هم برانگیزندة خیال. در طنز باید کلمات دقیق و کم و با بیشترین مفهوم انتخاب شود. عوامل ایجاد طنز، علاوه بر خنده که پایه و اساس آن است، عبارتند از: زبان خاص ـ که با توجّه به انواع طنز و مقتضای حال فرق میکند ـ ضربالمثلها، گوشه و کنایهها، تعریضها، بهرهجویی از انواع آرایههای لفظی و معنوی و بیانی چون ذمّ شبیه به مدح، تشبیهات، استعارات، مجازها، اغراق، تمثیل، کاربردهای عامیانهای و لهجهای و کنار هم قرار دادن دو چیز نامناسب در کنار هم که ایجاد خنده کند. همچنین هدف طنز استفاده از ترکیبات بجا و مناسب و درخور مقام و مقتضای حال برای شخصیتبخشی به مردمی است که در طی سالهای طولانی در عرصة سیاسی و ... به بازی گرفته نشدهاند.
منابع مشابه
ویژگیهای زبان طنز و مطایبه درکاریکلماتورها
طنزنویسان معمولاً از زبان ادبی که با ظرافتها و نوآوریهای زبانی درآمیخته می شود، سود میجویند. از این رو، طنز هر چه هنجارشکن تر و از عنصرآشنایی زدایی بهرهورتر باشد، قدرت جذب مخاطبانش افزایش مییابد. در این میان، به نظر میرسد ویژگیهایی، چون کوتاهی جملات وایجاز، سادگی بیان، چینش خاص واژگان، استفاده از زبان محاوره، بیان اغراق آمیز، بازیهای زبانی- بیانی و انواع شیوههای هنجارگریزی زبان و شگردهایی، ...
متن کاملکنکاشی در ماهیت حق انتفاع و اسباب ایجاد آن
قانون مدنی حق انتفاع را یکی از علایق اشخاص نسبت به اموال ذکر میکند و عقد وقف و نیز عقود احباس را از اسباب آن میشمارد. تحلیل حقیقت عاریه نشان میدهد که هرچند قانون مدنی عقد عاریه را در کنار عقود موجد حق انتفاع ننشانده، ولی ثمرة عاریه نیز حق انتفاع است، زیرا ماهیت حق انتفاع چیزی جز سلطة اعتباری بر انتفاع از عین نیست و در عاریه نیز اذن مالک، مستعیر را مسلط بر انتفاع میسازد. مادة 92 ق.م نیز از ح...
متن کاملبررسی زبان طنز در مثلهای سیستانی
این پژوهش، با هدف شناسایی شیوههای زبان طنز در ضربالمثلهای سیستانی انجام شده است. گویش سیستانی، متعلق به مردم سرزمینی است که در شمال شرقی استان سیستان و بلوچستان، ناحیة سیستانزندگی میکنند. سیستان با قدمتی چند هزار ساله، سرزمینی است که از زبان، فرهنگ و آدابی کهن برخوردار است. وجود مثلهای فراوان در این گویش، مؤیّد این موضوع است. گردآوری دادهها به روش کتابخانهای و مصاحبه...
متن کاملطنز؛ زبان تبلیغ و اعتراض در متون عرفانی و سوررئالیستی
طنز عکسالعملی ناشی از ناخرسندی یا عدم تعادل و تناسب است که میتواند بستری هنری و به تبع آن تأثیرگذار برای اعتراض و اصلاح فراهم کند. ادبیّات طنز در پس ظاهر سرگرمکنندهاش با زبانی کمخطر، از کاستیهای عمیق اجتماعی انتقاد میکند. ورود ادبیّات طنز به حیطۀ انواع ادبی بهترین شاهد این مدعا است. زبان طنزآمیز برخی از متون عرفانی که منعکسکنندة اوضاع اجتماعی و فرهنگی حاکم بر روزگار آفرینش خود هستند، ابزا...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 1 شماره 1
صفحات 108- 120
تاریخ انتشار 2009-11-22
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023